|
Najkrócej ład społeczny możemy zdefiniować po prostu spokój w stosunkach pomiędzy grupami społecznymi. Bez ładu społecznego nie można mówić o stabilizacji społecznej, to podstawowy jej komponent. Gwarantem ładu społecznego jest:
– osoba (najczęściej charyzmatyczny przywódca),
– nowoczesne państwo wraz ze swym aparatem przymusu.
Przeciwieństwem ładu społecznego jest konflikt społeczny. Na pewno z praktyki wiesz bardzo dobrze czym on jest. Zapewne nieraz sam w takim konflikcie uczestniczyłeś. To zachwianie równowagi i korelacji życia pomiędzy grupami społecznymi, wskutek ze różnych interesów, sprzeczności celów, inaczej pojmowanych wartości. Możemy wymienić następujące rodzaje konfliktów:
– polityczne, np. pomiędzy partiami politycznymi,
– ekonomiczne, np. pomiędzy związkami zawodowymi a pracodawcami,
– religijne, np. pomiędzy wyznawcami dwóch różnych religii,
– kulturowe, np. pomiędzy swobodnymi Amerykanami, temperamentnymi Włochami a oficjalnymi Polakami,
– etniczne, np. pomiędzy mniejszościami narodowymi,
– rasowe, np. Ku Klux Klan w USA,
– klasowe, to te wynikające z dysproporcji dóbr, zapewne widziałeś niejednokrotnie w amerykańskich filmach lub słyszałeś o Slumsach,
– pokoleniowe, np. między dziećmi a rodzicami (warto tu obejrzeć polski serial pt Wojna domowa).
Zapewne znasz kilka sposobów rozwiązywania powyższych konfliktów. Warto je ująć w fachowe definicje:
Konsensus to dyskusja stron konfliktu w celu osiągnięcia zgody;
Kompromis to rezygnacja każdej ze stron z części swoich postulatów w celu zbliżenia stanowisk;
Negocjacje to próba dojścia do kompromisu, najczęściej przy udziale osób trzecich, tzw. arbitrów;
Arbitraż to ocenianie przez osobę trzecią, bezstronną, co do tego która ze stron ma rację, lub więcej racji w danym sporze. |
Ściąga z WOS 